- EAN13
- 9788367637749
- Éditeur
- Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
- Date de publication
- 08/01/2024
- Collection
- Lupa Obscura
- Langue
- polonais
- Fiches UNIMARC
- S'identifier
Zapomniana rewolucja
Rozkwit kobiecego pisania w dwudziestoleciu międzywojennym
Agata Araszkiewicz
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Lupa Obscura
Livre numérique
-
Aide EAN13 : 9788367637749
- Fichier PDF, libre d'utilisation
- Fichier EPUB, libre d'utilisation
- Fichier Mobipocket, libre d'utilisation
- Lecture en ligne, lecture en ligne
5.99
Przedmiot refleksji analitycznej Agaty Araszkiewicz stanowią nie tylko
nieznane pisarki dwudziestolecia (Aniela Gruszecka, Wanda Melcer), ale także
te niedocenione (Irena Krzywicka) oraz te, których popularna sława przyćmiewa
ich prawdziwą wartość (Pola Gojawiczyńska). Za pomocą narzędzi krytyki
feministycznej autorka zastanawia się, czy w tworzonych przez kobiety
powieściach pojawił się nowy typ podmiotowości i czy te „artystyczne
osiągnięcia feminizmu”, o których pisała krytyka epoki, poszerzyły kanon
literatury polskiej. Obecny w tych utworach potencjał staje się widoczny
dzięki wyczuleniu Agaty Araszkiewicz na nowe tematyzacje (zdobywanie
artystycznej tożsamości twórczej przez kobietę, relacja matka - córka, kobieca
homoseksualna niewyrażalność, somatyczne doświadczenie ciąży opisane jako
fenomen filozoficzny). Autorka kreuje własną kartografię kobiecej subkultury
literackiej dwudziestolecia, która pojawia się jako świadomie odnosząca się do
siebie grupa tekstów. Eksperymenty literackie czy odmienne manifestacje
językowe ujawniają pracę nad kobiecą podmiotowością tekstualną oraz wpisane w
nią inne doświadczenie ciała, roli społecznej i kulturowej. Interpretacje
Araszkiewicz, wykorzystujące z jednej strony anglosaską krytykę feministyczną
skupioną na tożsamości autorki, a z drugiej strony francuskie koncepcje
autoekspresji "écriture féminine", przypisują nowatorskie odczytania problemom
znanym, przesuwając akcenty na to, co w tradycyjnej optyce było na marginesie.
Najciekawsze i najbardziej odkrywcze są właśnie te przesunięcia. (Prof. dr
hab. Maria Janion)
nieznane pisarki dwudziestolecia (Aniela Gruszecka, Wanda Melcer), ale także
te niedocenione (Irena Krzywicka) oraz te, których popularna sława przyćmiewa
ich prawdziwą wartość (Pola Gojawiczyńska). Za pomocą narzędzi krytyki
feministycznej autorka zastanawia się, czy w tworzonych przez kobiety
powieściach pojawił się nowy typ podmiotowości i czy te „artystyczne
osiągnięcia feminizmu”, o których pisała krytyka epoki, poszerzyły kanon
literatury polskiej. Obecny w tych utworach potencjał staje się widoczny
dzięki wyczuleniu Agaty Araszkiewicz na nowe tematyzacje (zdobywanie
artystycznej tożsamości twórczej przez kobietę, relacja matka - córka, kobieca
homoseksualna niewyrażalność, somatyczne doświadczenie ciąży opisane jako
fenomen filozoficzny). Autorka kreuje własną kartografię kobiecej subkultury
literackiej dwudziestolecia, która pojawia się jako świadomie odnosząca się do
siebie grupa tekstów. Eksperymenty literackie czy odmienne manifestacje
językowe ujawniają pracę nad kobiecą podmiotowością tekstualną oraz wpisane w
nią inne doświadczenie ciała, roli społecznej i kulturowej. Interpretacje
Araszkiewicz, wykorzystujące z jednej strony anglosaską krytykę feministyczną
skupioną na tożsamości autorki, a z drugiej strony francuskie koncepcje
autoekspresji "écriture féminine", przypisują nowatorskie odczytania problemom
znanym, przesuwając akcenty na to, co w tradycyjnej optyce było na marginesie.
Najciekawsze i najbardziej odkrywcze są właśnie te przesunięcia. (Prof. dr
hab. Maria Janion)
S'identifier pour envoyer des commentaires.